براي توضيح يوني کد بهتر ميبينم که ابتدا راجع به کد اسکي کمي توضيح دهم .

البته اين اطلاعات مربوط به سخت افزاري هست و چنانکه مايل نيستيد ميتوانيد از آن رد شويد .

کد اسکي ASCI  يک کد استاندارد ملي امريکا است که بطور قرار دادي براي به نمايش در آوردن حروف ( کاراکتر ها ) توسط پردازنده ها ايجاد شد بدين معني که هر برنامه نويس اسمبلي موظف است براي پردازنده از اين کد ها جهت بنمايش در آوردن حروف استفاده کند ( البته قراردادي است ونه اجباري ). دليل بوجود آمدن اين استاندار به قرار زير است :

زمانيکه پردازنده هاي اوليه به ميدان آمدند چيزي نگذشت که احساس شد بايد يک استاندار محکمي بوجود بيايد تا توسط آن تمامي سيستم هاي طراحي شده با يک زبان واحد که حروف آنرا اعداد هگز تشکيل ميدادند حروف لاتين را به نمايش در بياورند ( در اين زبان از اعداد  هگز استفاده ميشود و بجاي صفر تا 9 از صفر تا 15 يعني 16 واحدي ميباشد )  . بدين معني که اگر فرضا پردازنده مرکزي ( مثلا همين سي پي يو خودمان ) به   پردازنده مدار واسط ( مثلا پردازنده کارت گرافيک ) عدد هگز 41 را داد آن نيز اين عدد را به حرف A  تبديل کند و يا اگر عدد 61 هگز را نشان داد آنرا به a نما يش دهد . و برعکس اگر صفحه کليدي را ساختند و خواستند که با فشردن يک دکمه حرف A از آن خارج شود پردازنده مدار واسط که درون صفحه کليد است بايد کد هگز 41 را به سي پي يو مرکزي ارسال کند .

طراحان و برنامه نويسان سخت افزاري  براي ساختن  يک سيستم پردازنده براي صفحه کليد يک بايت را در نظر ميگرفتند و يک خط از اين يک بايت هم متعلق به خطا گير بود . که اگر بين راه نويزي روي آن قرار گرفت شناسايي شده و اصلاح شود پس عملا 128 حالت ممکن براي ايجاد حروف در سيستم پردازنده بکار گرفته ميشود . ( البته لازم به ذکر است اين مطالب مربوط به پردازنده هاي اوليه است ولي اين قضيه تا زماني که داس بر سر کار بود همچنان کماکان رعايت ميشد . )

عملا نيز پردازنده فقط برايش مهم بود که موقعيت مکاني دکمه اي که فشرده ميشود را  تشخيص دهد اما اين مدار واسط بود که  آنرا به يک کدي تبديل کند که به شکل حروف به نمايش در ميايد . ( ميشود گفت که مدار واسط مترجمي بود بين ما و سي پي يو که زبان ما را براي هم ترجمه ميکرد )

اين روش براي داس هم انتخاب شده بود و مشکل اضافه کردن کد هاي ديگر متعلق به زبان هاي ديگر آزار دهنده بود چرا که فضايي براي اين اضافه کردن موجود نبود .

البته در اواخر عمر داس يعني داس 6 تا حدودي داشت وضعيت تغيير ميکرد و کاراکتر هاي زبان هاي ديگر نيز به آن با برنامه هاي جانبي اضافه ميشد ( همين طور زبان فارسي که زرنگار پيشرو آن بود ) و نحوه آن نيز به اين صورت بود که يک برنامه الحاقي به آن اضافه ميشد و اين برنامه مقيم در حافظه نبود . چرا که کل فضاي حافظه سيستم عامل فقط 640 کيلو بايت بود و جايي براي ولخري نبود .اما به مجرد اينکه ميکرو هاي 32 بيتي به بازار آمد و ماکرو سافت که خود داس را نوشته بود و تا ويندوز 3X نيز پيش رفته بود سريعا ويندوز  را نوشت که 32 بيتي بود  و از امکانات فراوان آن حداکثر بهره را برد از مهمترين ويژگي آن حافظه 4 گيگا بايتي مجازي بود که يک برنامه نويس ميتوانست از آن براي برنامه نويسي استفاده کند  .

در اين زمان بود که متوجه شدند اگر اين يک خط اضافي که براي حفاظت داده ها استفاده شده را حذف کنند زمين به آسمان نميرسد اما يک دنيا امکانات برايشان تهيه ميشود و آن اينست که در فضاي ايجاد شده توسط آن ميتوانند بي نهايت کد صفحه کليد اضافه کنند البته يکي از دلايل آن هم اين بود که در حالت 32 بيت يک خط اضافه بسيار بسيار بيشتر از 16 بيت را بوجود مياورد .

ماکرو سافت در نسخه آخر ويندوز 98 براي زبان عربي نيز کد صفحه کليد مخصوص آنرا نوشت و به سيستم عاملش اضافه کرد ( فايل مربوط به صفحه کليد به عربي 101 مشخص شده ) . ما بعدا خواهيم ديد چگونه شد که براي ايرانيان هم کدي براي صفحه کليدشان نوشتند . فقط در اين قسمت از مقاله ميخواستم اين موضوع روشن شود که يوني کد در واقع يک گستره اي از کد هاست که در آن گستره صفحه کليد هاي زبان هاي مختلف در کنار کد قبلي قرار گرفته و هر نرم افزاري که با اين گستره همراه باشد ميتواند عمليات ويرايشي را هم بنويسد و هم بخواند ( به اصطلاح شناسايي کند ) حتي اگر فرضا سيستم عامل لينوکس که کلا با ويندوز متفاوت است وقتي گستره کد يوني کد را داشته باشد تمامي فايل هاي که تحت ويندوز هستند را ميتواند بخواند . البته بايد اين مفهوم جا بيفتد که يوني کد نه تنها اصلا به سخت افزار مربوط نميشود بلکه حتي به سيستم عامل هم مربوط نيست بلکه فقط يک گستره اي از کد هايست که سيستم عامل ( يا برنامه در حال اجرا ) به آن رجوع ميکند و از آن حروف و جدول آن استفاده ميکند و اگر اين گستره در برنامه اجرايي وجود نداشته باشد آنرا طبيعتا نميشناسد و ممکن است پيش گزينه هاي خودش را جاي آن بکار بگيرد ( ما شاهد علامت سوال يا حروف عجيب و غريب در بعضي از اين برنامه ها هستيم ) . ناگفته نماند که در روش 32 بيتي يوني کد ديگر کد هر دکمه از صفحه کليد دو بايتي است بدون توازن زوج يا فرد چنانکه در حال حاضر همين کد A که در پردازنده هاي اوليه 8 بيتي مطابق استاندارد اسکي عدد 41 هگز بود در حال حاضر هم همان 41 است با دو رقم صفر و يوني کد شده U+0041 چنانکه ميخواهيد اين کد ها را مشاهده کنيد ميتوانيد به بخش جدول حروف ( کاراکتر مپ ) رفته و تک تک کد هاي صفحه کليد را ببينيد .
براي مشاهده ابتدا دکمه استارت بعد run و بعد اين را بنويسيد:

charmap.exe